Begeleider bij Talent in Zorg
Er zijn ongeveer 9 begeleiders werkzaam bij ons. Ben jij ook zo benieuwd hoe dan een gemiddelde werkdag eruit ziet van onze begeleiders?
Eén ding is zeker: geen dag is hetzelfde! Er kunnen altijd onverwachte dingen gebeuren. Een uit de hand gelopen ruzie die direct gede-escaleerd moet worden, een bezoek aan de huisartsenpost, of gewoon een dringende onverwachte hulpvraag… Maar er kunnen ook (last minute) afspraken afgezegd of verplaatst worden.
Een dag als…
Om je toch een beeld te geven van een typische dag als begeleider geven we je hier een voorbeeld van:
Opstarten
’s Ochtends klap ik mijn laptop open op het kantoor van Talent in Zorg. Als het daarvoor weekend is geweest, of ik heb een vrije dag gehad, dan lees ik eerst de voorgaande rapportages door. Zodra ik helemaal op de hoogte ben, neem ik contact op met de deelnemers uit mijn caseload (als zij dat zelf niet al gedaan hebben). De deelnemers hebben een WLZ-indicatie. Ik maak een afspraak voor een contactmoment met hen allemaal.
Contactmomenten
Ik spring op de fiets en ga naar mijn eerste contactmoment van de dag. De deelnemer heeft een vrije dag van school, dus vraagt ze om ondersteuning in het huishouden. Daar heeft ze nu immers eindelijk tijd voor. Nadat we samen de woning opgeruimd en schoongemaakt hebben vertrek ik weer. Ik fiets door naar onze dagbestedingslocatie.
Dagbesteding
Hier zie ik ook deelnemers die níet in mijn caseload zitten. Het is een soort open huis/woonkamer sfeer, waardoor ik op een laagdrempelige manier in contact kan komen met de aanwezige deelnemers. Terwijl ik daar ben, word ik gebeld door een andere deelnemer uit mijn caseload. Hij klinkt gestrest en verdrietig.
Ondersteunen
Met een trillende stem wordt aan mij uitgelegd dat hij heeft besloten om zijn huisdier weg te doen. Hij heeft een realistisch beeld gekregen over zijn financiën, wat hem deed beseffen dat hij niet genoeg geld heeft om zijn huisdier goed te kunnen verzorgen.
Ik leef met hem mee én ga direct even bij hem langs. Door met elkaar te kunnen praten wordt de deelnemer rustiger en voelt hij niet alleen mijn steun, maar ziet hij het ook.
Onverwachte gebeurtenissen
Vervolgens fiets ik door, terug naar het kantoor. Daar ga ik de contactmomenten vastleggen door middel van rapportages in het dossier. Tijdens het typen krijg ik een bericht binnen. Een deelnemer moet voor een spoedafspraak naar de kaakchirurg, deze afspraak is al over een uur. Ik laat de rapportage daarom voor wat het is.
Dan stap ik in de auto, haal ik de deelnemer op en rijden we samen naar het ziekenhuis. De deelnemer is bang voor de tandarts, dus ook voor de kaakchirurg. Ze vindt het prettig om het over “koetjes en kalfjes” te hebben wanneer we in de wachtruimte zitten, zodat ze afgeleid wordt en niet teveel in haar hoofd kan zitten. Wanneer de deelnemer een verdoving krijgt, wilt ze graag mijn hand vasthouden en daar (zo nodig) in knijpen. Naderhand complimenteer ik haar voor het feit dat ze bij de afspraak is komen opdagen en in die zin een echte doorzetter is. Dit doet haar goed. Uiteindelijk breng ik haar weer naar huis.
Administratie
Terug op het kantoor aangekomen, ben ik net op tijd voor het MDO (multidisciplinair overleg) met collega’s. We bespreken een casus waarin vastgelopen wordt, om samen tot een plan te komen zodat er weer stappen gezet kunnen worden, de juiste richting op. Daarna ga ik verder met de rapportages. Vervolgens ga ik nog naar de afspraken met de overige deelnemers uit mijn caseload. Tot slot rapporteer ik ook die afspraken in het dossier. En dan is het tijd om mijn laptop dicht te klappen en mijn werkdag af te sluiten.
